Secrets of the Image

U stóp Madonny na obrazie widnieje dziwny anioł o twarzy jednocześnie dziecka i starca. Jego skrzydła, które tu nie są przedstawione jako skrzydła gołębicy, ale orła, są trójkolorowe o barwach niebiesko-zielonej, białej o odcieniu żółtawym czy też kości słoniowej, i czerwonej. Nazywany jest aniołem Matki Bożej z Guadalupe. Mimo iż dla Hiszpanów był to dziwny anioł, dla Indian jego obraz był zrozumiały i pasujący do całości przekazu.

Orzeł, ptak, który potrafi najwyżej wzbić się w locie, był dla Indian symbolem słońca, jako stworzenie które mogło najbardziej zbliżyć się do niego i zanieść pożywienie dla bogów. To orzeł niósł w swoich szponach serca i krew składanych bogom ofiar. To orzeł, by nakarmić bóstwa niósł żniwo życia, żniwo serc i poświęconą krew. Było to bardzo ważne dla Meksyku, gdyż precyzyjnie określało miejsce, w którym miało powstać miasto i gdzie miała zostać zbudowana świątynia poświęcona bóstwu Huizilopochtli, bogu słońca w zenicie.

Tak więc anioł, posłaniec, jednocześnie dziecko i starzec, pełen siły i mądrości, wskazuje nam prawdziwe pożywienie. Przesłanie Miłości, którym jest cała postać Maryi przynoszącej nam w swoim łonie Jezusa, który jest pełnią miłości i przybywa, by ofiarować tę miłość wszystkim ludziom w świątyni, jest manifestacją nowej cywilizacji Miłości. Jest to zgodne ze znaczeniem innych symboli i świadczy o spójności całego przesłania.

To w świątyni jest celebrowany najważniejszy sakrament: Eucharystia. Maryja przekazuje nam doniosłą i niezwykle istotną prawdę, gdyż mówi nam: „to nie wy macie dostarczać pokarm dla bogów oddając im serca i krew ofiar zabitych na kamieniu ofiarnym, to mój Syn Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg, dawca życia, Pan nieba i ziemi, Bóg bezpośredniej- bliskości ofiaruje siebie wam jako pokarm, tak jak to powiedział sam Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie a Ja w nim. Jak mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie.

To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (Jan 6, 52-58). To Wszechmocny Bóg z miłości składa z siebie ofiarę na krzyżu. Tak więc, Święta Maryja z Guadalupe jest przedstawiona jako Niewiasta Eucharystii.